Diary: Announcement.
Note to my English language readers. Since I am now in my Old Country of the Netherlands, I will be writing and recording in the Dutch language for the time being. This to honour my hostess, family and friends over here.

Gisteren kwam ik aan op Amsterdam-Schiphol een half uurtje voorop het schema na een wat bekrompen, maar rustige vlucht uit Calgary. Na een lange loop door Schiphol’s vele en goed aan gegeven wandelgangen, het klaren van de immigratie, het wachten op de baggage en het passeren van de duane kwam ik door de laatste deur. Daar stonden honderden mensen te wachten, maar ik zocht er alleen maar naar een, mijn goede broeder. Ik wist niet waar ik kijken moest om hem te vinden, maar he wist dat wel natuurlijk!

Hij had me al vlug in de gaten en na een broederlijke begroeting waren we al gauw op weg naar Els. Ik was blij dat Ok me kwam afhalen en me ook naar Apeldoorn reed, want een trein reis was nu niet iets waar ik op dat moment vol verwachting naar uit keek! Zo Ok, wel bedankt.

Het Zondag verkeer was licht en na een rit van zo’n 75 minuten kwamen we aan op Els haar plek. Daar zwaaide de deur wijd open en wachte mij een warm en hartelijk welkom en zo was mijn hallo van mijn kant voor haar natuurlijk ook.

Een biertje volgde all vlug en werd vergezeld met allerlei verhalen over de reis, het zoeken en vinden van pakeer plaats, personen en wegen, over de reis wederwaardigheden en wederzijdse groeten van beide kanten. - Ik zie Els nu net even de bloemen water geven op het balkon dat voor de studie is waar ik zit, achter het glas. Leuk toch!

Na een uurtje babbelen rinkelt de telefoon en een paar minuten later staan mijn zus Tieneke en mijn zwager Jan voor me. Dat was een leuke verrassing want zij zouden pas later komen, maar nu waren we alle vier – heems – kinderen bij elkaar! Daar moest op gedronken worden natuurlijk, wat werd gevolgd met fotos met drie verscheidene cameras en met Jan als fotograaf vrijwilleger!

Jongens … hete soep met ballen

Els, als zorgzame gast vrouw was al snel weer bezig met allerlei hapjes en snapjes en zelfs zoals dat vroeger heette: “Jongens … hete soep met ballen”. Om een uur of vier werd het opstappen geblazen, maar met plannen voor later in de week. Jammer dat Therisita - Ok's vrouw - er niet bij kon wezen, maar ze kreeg ons aller hartelijke groeten.

Gisteravond na de maaltijd praten Els en ik nog heel wat bij en werd het circa twaalve uur nacht voor dat we deze feestelijke dag afsloten en we elk eigen bed waards toogden. Ik sliep goed en ontwaakte wat vroeg maar stond op om zes uur dertig. De rest van dit verhaal is voor morgen.
<9:50vm~